شیردال چکادهای بلند
پرواز خواهم کرد، پرواز خواهم کرد از بلندای چکادهای گشوده بدست ناکسان،
من شیردال چکادهای نا فتحم؛ پرواز خواهم کرد حتا به بهای سوختن بال های امیدم
پر خواهم زد و خواهم رفت حتا به بهانه ی دیدن کویر سوزان سرزمینم
من شیردال سرزمین سرو های خورشید سانم؛ از دماوند پیر تا بسوی ابدیت شاخاب پارس پر خواهم کشید
و چه ققنوس وار جان برایش خواهم داد، حتا اگر نایی برای پرواز بسوی جاودانی اش در من نباشد؛
من شیردال سزمین آتشم، گداخته و سوخته از برایش تا ناکجا ها پرواز خواهم کرد، شاید دگر باره رویش
سروهایش را گواه باشم؛
دارا ./
