مردم خواسته دنیا خرده گیاهى است خشک و با آلود که از آن چراگاه دورى‏تان باید نمود . دل از آن کندن خوشتر تا به آرام رخت در آن گشادن ، و روزى یک روزه برداشتن پاکیزه‏تر تا ثروت آن را روى هم نهادن . آن که از آن بسیار برداشت به درویشى محکوم است و آن که خود را بى نیاز انگاشت با آسایش مقرون . آن را که زیور دنیا خوش نماید کورى‏اش از پى در آید . و آن که خود را شیفته دنیا دارد ، دنیا درون وى را از اندوه بینبارد ، اندوه‏ها در دانه دل او رقصان اندوهیش سرگرم کند و اندوهى نگران تا آنگاه که گلویش بگیرد و در گوشه‏اى بمیرد . رگهایش بریده اجلش رسیده نیست کردنش بر خدا آسان و افکندنش در گور به عهده برادران . و همانا مرد با ایمان به جهان به دیده عبرت مى‏نگرد ، و از آن به اندازه ضرورت مى‏خورد . و در آن سخن دنیا را به گوش ناخشنودى و دشمنى مى‏شنود . اگر گویند مالدار شد دیرى نگذرد که گویند تهیدست گردید و اگر به بودنش شاد شوند ، غمگین گردند که عمرش به سر رسید . این است حال آدمیان و آنان را نیامده است روزى که نومید شوند در آن . [نهج البلاغه]

نوشته شده از سوی: سودا

خلیج پارس دوشنبه 91 اردیبهشت 11 10:53 صبح

به نام یزدان پاک چرا دوباره شب شدی؟چرا بهانه کرده ای؟ ببین که آبگینه را چگونه زشت کرده ای! مگر نگفتمت تو را!، که سیل خاکِ من مکن! شکوه پارس را عرب!، چرا نگاه کرده ای؟ خروش کاوه را هنوز به دیده عهد کرده ای. قسم به مکه خورده ای، چرا قسم شکسته ای؟! مگر نگفتمت تو را جدا ز اشتران مشو؟! مگر نمی شناسیم؟ که رو به پارس کرده ای! به وسق تو پیاله دی، دیدم و هیچ، لب نگفت! چگونه سوسمار را، به جام سیر کرده ای ؟ هزار کاسه را اگر دوباره آب دزدیت ...! همان گدای دیشبی و باز بیش تشنه ای خلیج پارس را عرب! ، بخواب دیدنت بس است بخواب، خواب بهتربن برای تو که خفته ای !   بانو سولماز.م ./ 1391.2.9 خورشیدی

واژگان کلیدی :

دیدگاه شما ()

آمار همه ی یادداشت های این تارنگار

پاسارگاد ایستاده خواهم رفت شیردال چکادهای بلند به بهانه هفتم آبان, بزرگداشت کوروش بزرگ جشن تیرگان اشک خدا خلیج پارس [عناوین آرشیوشده]